หน้าที่ของพ่อแม่ ไม่ใช่โกรธลูก..โมโหลูก
หน้าที่ของพ่อแม่ที่มีต่อลูกคือเป็นผู้นำทางให้ลูก
หน้าที่ของพ่อแม่คือการเป็นแรงหนุนให้ลูกเมื่อลูกเผชิญเรื่องไม่พอใจ ลูกต้องการให้เราเป็นผู้ชี้ทาง เราไม่จำเป็นต้องแก้ไขปัญหาให้
หากพ่อแม่เลี้ยงลูกด้วยอารมณ์ ไม่รู้วิธีระงับอารมณ์โกรธลูก รู้สึกหงุดหงิดเพราะสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย เป็นไปได้อย่างยิ่งที่ลูกจะมีปัญหาและทำให้กลายเป็นปัญหาของพ่อแม่ไปด้วย
เมื่อใดก็ตามที่พ่อแม่พยายามทุกวิถีทางที่จะให้ลูกกินอาหารเย็น เมื่อนั้นเรื่องนี้กลายเป็นปัญหาของพ่อแม่
เมื่อใดก็ตามที่พ่อแม่พยายามทุกวิถีทางที่จะให้ลูกแต่งตัว เมื่อนั้นเรื่องนี้กลายเป็นปัญหาของพ่อแม่
เมื่อใดก็ตามที่พ่อแม่พยายามทุกวิถีทางที่จะให้ลูกกลับจากสนามเด็กเล่น เมื่อนั้นเรื่องนี้กลายเป็นปัญหาของพ่อแม่
บทบาทของพ่อแม่ในการอบรมเลี้ยงดูลูกคือปล่อยให้ลูกเป็นฝ่ายจัดการเรื่องต่างๆด้วยตัวเอง โดยพ่อแม่เป็นฝ่ายสนับสนุน
จัดหาอาหารที่มีสารอาหารครบถ้วนให้ลูกหรืออาหาร BLW สำหรับลูกน้อย แต่ให้ลูกควบคุมเองว่าอยากกินมากแค่ไหน
ใช้เช็กลิสต์เป็นเครื่องมือในการจัดระบบให้ลูกแต่งตัวเอง แต่ถ้าลูกไม่ให้ความร่วมมือก็พาออกจากบ้านทั้งชุดนอนเลย
วิธีให้ลูกเลิกเล่น บอกลูกว่าจะออกจากสนามเด็กเล่นในอีกห้านาที อย่าเปลี่ยนแผนและแวะคุยกับพ่อแม่คนอื่น ออกจากสนามเด็กเล่นตามแผนและให้ความช่วยเหลือลูกหากจำเป็น
จำไว้ว่าหน้าที่ของพ่อแม่คือเป็นผู้นำทางให้ลูก เราไม่อาจเป็นผู้นำทางหรือผู้นำที่ดีได้หากอารมณ์ขุ่นมัวเสียเอง
📑อ้างอิง
หนังสือ THE MONTESSORI TODDLER เด็กมอนเตสซอรี ภาคเตาะแตะ, น.151
📖บทความอื่นๆของ Daddy Montessori
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น