วิธีเลิกแพมเพิส.. ฝึกลูกให้เข้าห้องน้ำเอง
พ่อแม่ต้องรู้สิ่งนี้ หากจะฝึกลูกเลิกแพมเพิส
สิ่งสําคัญที่สุดในการฝึกลูกเลิกแพมเพิสคือวิธีคิดของพ่อแม่ วิธีคิดที่ว่ายิ่งเลิกใส่แพมเพิสได้เร็วยิ่งดี นั้นไม่ใช่วิธีคิดที่ถูกต้อง พ่อแม่ควรมีมุมมองว่าวันหนึ่งเขาจะทำได้เอง คอยเฝ้าดูโดยไม่เร่งรัดดีกว่า เราต้องเริ่มต้นด้วยวิธีคิดแบบนี้ก่อน
ถ้าพ่อแม่เร่งให้ลูกเลิกใส่แพมเพิสเร็วๆ บางกรณีอาจจะส่งผลกระทบใหญ่หลวงต่อสภาพจิตใจของลูกในภายหลัง เช่น “มีความรู้สึกหวาดกลัวต่อการขับถ่าย เป็นต้น
จิตแพทย์อย่างซิกมันด์ ฟรอยด์ (Sigmund Freud) กล่าวไว้ว่า ปมเกี่ยวกับการขับถ่ายในวัยเด็กจะส่งผลถึงพฤติกรรมทางด้านเพศเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
ด้วยเหตุนี้เองการสอนแบบมอนเตสซอรี่ จุดหมายปลายทางเรื่องการฝึกลูกเลิกแพมเพิส จึงมุ่งให้เด็กรู้สึกเห็นคุณค่าของตัวเองคือรู้สึกว่าเราทําเองได้มากกว่า
วิธีเลิกแพมเพิส ยากตรงจุดไหน ทำไมเด็กถึงควบคุมการขับถ่ายไม่ได้
ปกติผู้ใหญ่จะกลั้นปัสสาวะไว้ แล้วค่อยไปปัสสาวะในห้องน้ำกันได้เองโดยธรรมชาติ แต่นี่เป็นเรื่องยากลำบากสำหรับเด็ก และต้องผ่านกระบวนการอันซับซ้อนกว่าจะทำได้ ถ้าร่างกายของเด็กยังไม่พร้อม ฝึกลูกเลิกแพมเพิสไปก็ไม่ได้ผล
ให้ลูกเลิกใส่แพมเพิสตอนไหน
ก่อนอื่นต้องเริ่มจากหันมาเปลี่ยนแพมเพิสในห้องน้ำจนเป็นกิจวัตร เด็กจะรู้สึกอุ่นใจเมื่อเกิดระเบียบ(ช่วงรับรู้ไวต่อระเบียบ) ซึ่งก็คือได้ทำอะไรตามลำดับเดิมในสถานที่เดิม
ตอนที่เพิ่งเกิดได้ไม่นาน เด็กยังไม่มีระเบียบที่ว่าต้องขับถ่ายในห้องน้ำมาก่อน และเราจะสร้างระเบียบนี้ให้เขา โดยเริ่มจากถ้าเขาเดินได้แล้ว ให้เดินไปเปลี่ยนแพมเพิสในห้องน้ำ เมื่อทำแบบนี้ซ้ำๆก็จะเกิดเป็นระเบียบที่ว่า “ถ้าอยากปัสสาวะต้องไปห้องน้ำสินะ”
ฝึกลูกเข้าห้องน้ำตอนไหน
1. ลูกเดินได้แล้ว กฎเหล็กคือต้องเริ่มฝึกหลังจากลูกเดินไปห้องน้ำเองได้แล้ว ถ้าเขาเดินไปห้องน้ำเอง ดึงกางเกงลงและดึงขึ้นได้เอง นั่นแสดงว่ากล้ามเนื้อแกนกลางของร่างกายแข็งแรงขึ้นแล้ว
ในขั้นนี้ยังให้ลูกสวมแพมเพิสได้ ให้เขาเดินไปในห้องน้ำแล้วเปลี่ยนแพมเพิสให้ในท่ายืน เราจะสร้างระเบียบให้เขาโดยพูดไปด้วยว่า “แพมเพิสใหม่อยู่ตรงนี้” “แพมเพิสเปื้อนแล้วทิ้งในนี้นะจ๊ะ”
2. ทิ้งช่วงขับถ่ายตั้งแต่ 30 นาที – 1 ชั่วโมงขึ้นไป ประเด็นอยู่ตรงเขาสามารถกักเก็บปัสสาวะไว้ในกระเพาะปัสสาวะได้แล้ว เด็กแต่ละคนจะทำได้ช้าเร็วต่างกัน เราควรรู้ว่าตอนนี้ลูกของเราอยู่ตรงขั้นไหน
3. รู้จักสัญญาณที่บ่งบอกว่าลูกจะถ่ายหนักหรือถ่ายเบา เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน พวกเขาอาจทำท่าเบ่งตอนจะถ่ายหนัก หรือขยับยุกยิกก่อนจะถ่ายเบาเป็นต้น พ่อแม่ควรมองให้ออกและถามเขาว่า “ไปห้องน้ำไหมจ๊ะ”
แล้วให้เขาไปห้องน้ำเองอย่างสมัครใจ ถ้าถ่ายก่อนจะไปถึงห้องน้ำ ก็ให้เอ่ยชมที่เขามาถึงห้องน้ำเองได้ เช่น “ลูกมาห้องน้ำเองด้วยเนอะ! เอาไว้ลูกบอกแม่อีกนะจ๊ะถ้าอยากเข้าห้องน้ำ”
ข้อสำคัญของการสอนแบบมอนเตสซอรี่คือ ถ้าเด็กทำอะไรเองได้ให้ปล่อยเขาทำเอง และช่วยเหลือให้น้อยที่สุดหากเขาทำไม่ได้
📑อ้างอิง หนังสือมอนเตสซอรีเริ่มต้นที่บ้าน : Homemade Montessori, น.152-158
📖บทความอื่นๆของ Daddy Montessori
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น